Duik in een gloednieuw ballet over een legendarisch personage

Je denkt dat je haar kent, maar wie was Lady Macbeth écht? Ontdek de scènes die Shakespeare nooit heeft laten zien. Het gloednieuwe, avondvullende ballet Lady Macbeth neemt je mee in de kracht, moed en val van een onvergetelijke vrouw. Alleen te zien van 5 t/m 22 april bij Het Nationale Ballet.

Samen met een topcast van Het Nationale Ballet en regisseur James Bonas geeft Helen Pickett, een van de meest prominente vrouwelijke choreografen van nu, een nieuwe stem aan Lady Macbeth, fysiek, meeslepend en ongekend krachtig.Ted Brandsen daarover: “Deze productie, voor Scottish Ballet, heeft mij echt naar de strot gegrepen. Dat je zo’n ‘talig’ stuk tot zó’n imponerende en energierijke dansproductie kunt bewerken, getuigt van een uniek talent.”     
     

Verborgen scènes

In deze nieuwe, avondvullende productie onthullen Pickett en Bonas als het ware de niet-getoonde, verborgen scènes uit Shakespeares beroemde tragedie Macbeth, gezien door de ogen van Lady Macbeth, een van de meest tot de verbeelding sprekende ‘creaties’ van de zestiende-eeuwse toneelschrijver. Als toeschouwer ervaren we haar angsten en verlangens, haar ongebreidelde zucht naar macht, het hoogtepunt van die macht en, uiteindelijk, haar afdaling in diepe wanhoop.
 

Glamour en verval

In een heel eigen, krachtig dansidioom schept Pickett een fascinerende wereld, waarbij zij en Bonas inzoomen op thema’s als controle, glamour, liefde, realiteit en illusie, en de desintegratie van iemands geest wanneer die wereld ineenstort. Net als bij eerdere producties werken ze daarvoor samen met componist Peter Salem.
 

Uniek talent

Pickett danste elf jaar bij William Forsythes Ballett Frankfurt en speelde vijf jaar bij de New Yorkse Wooster Group, voordat ze zich tot een spraakmakende choreograaf ontwikkelde. Tot haar recente successen behoren Emma Bovary (naar Gustave Flauberts klassieker Madame Bovary), Camino Real (naar Tennessee Williams’ toneelstuk) en The Crucible, geïnspireerd door het toneelstuk waarin Arthur Miller een zeventiende-eeuwse heksenjacht als metafoor gebruikt voor de Amerikaanse heksenjacht op de communisten in de jaren vijftig.